KİTAPLAR VE ÇİÇEKLER...(TUTUNAMAYANLAR-OĞUZ ATAY)

Yaylı kapıyı iterek geçti.Burnuna hafif küflü ve keskin bir kitap kokusu geldi.Kitapçı dükkanlarının özel bir kokusu vardır Olric: nevi şahsına münhasır derler eskiler,işte ondan.Kasada duran genç adam başını kaldırdı ve gülümsedi.Taşra usulü bıyık bırakmış kibar bir adamçKitapçı olabilir: bu sıfata uygun bir adam.Kitapçıların ve çiçekçilerin bazı özellikleri olmalıdır Olric.Gelişigüzel insanlar bu mesleklerin içine girmemeli.Kitaplar ve çiçekler özel bir itina isteyen varlıklardır.Ne yazık,bu meslekler de artık olur olmaz kimselerin elinde,sattıklarıyla ilgileri olmayan kişilerin .Durmadan kitaplara ve çiçeklere eziyet ederler,onlara nasıl davranılacağını bilmezler.Bana kalırsa,bir ''kitapları koruma derneği''kurulmalı ve kitaplara kötü muamele edilmesi önlenmeli.Herkes bu işi yapamaz.Bazı zalim insanlar,binbir itinayla hazırlanan o çiçek gibi kitapları alırlar,hiçbir koruyucu tabakayla sarmadan,evet olduğu gibi üst üste koyarlar;sonra kalın ve çirkin bir iple bağlarlar.Zavallı kitapların,özellikle en üstte ve en altta kalanları ,bu işlem sırasında kurban edilirler: kapaklarının üstünde haç biçimi yaralar meydana gelir.Kaba taşıyıcılar da onları oradan oraya fırlatılırlar.Lekeler ve buruşukluklar kitapları incitir.Kapaklar,dizgiler,baskılar için gösterilen bunca itinaya yazık olmaz mı? Satıcılar da gelişigüzel dizerler onları: isimlerini bile öğrenmeden.Onlar için en iyi kitap,en çok satılan kitaptır.Müşterinin ne biçim bir insan olduğuna bakmadan,yalnız en çok satılan kitpaları överler onlara.Bu adamları bir imtihandan geçirerek yeterlik belgesi verilmeli Olric: Herkes kitap satamamalı.Cahil kitapçıların,iyi okuyucuları rahatsız etmelerine izin verilmemeli artık.İyi okuyucu az bulunan,ürkek bir kuş gibidir.Kapıdan girer girmez kaçırmamalı onları.Bu çeşit okuyucular,daha kapıdan içeri girer girmez sonsuz bir hürriyet havası duymalıdırlar.Kitapları serbestçe koklayarak başıboş dolaşabilmelidirler.Oysa,bu cahil kitapçılar hemen yanına yaklaşır,tüyler ürpertici kitap adları sayarlar.Kendi akıllarınca müşteriye yararlı olmak isterler.Ne gibi bir kitap istediğinizi sorarlar size: polisiye bir şey mi olsun,yoksa bir aşk romanı mı?Bazı kitapları insanın burnuna sokarak,bunların çok tutulduğunu,herkesin satın aldığını söyleyerek baskı yaparlar.Oysa bu okuyucular,kaçmak için küçük bahaneye bakarlar: uçup giderler hemen.Bu az bulunur kuşların çekingenliğini hep yanlış yorumlarlar aptal kitapçılar.İşte,derler,ne istediğini bilmeyen bir müşteri daha.''Aşkın Günahları''nı sattım gitti.Olmazsa,Gece Kokan Cinayet'i yuttururum.Bu ''iyi'' kitapların uzatmakla,zavallılaranasıl hakaret ettiklerini bilmezler.İnsan bazı kitapçıları kapıda görünce,onların bekleyişinden korkar da içeri adımını atamaz....


Tutunamayanlar'ın kitaplarla ilgili bu bölümünü çok çok severim defalarca açar açar okurum sizlerle de paylaşmak istedim.Umarım beğenirsiniz..