31 Temmuz 2011 Pazar

DERVİŞ EVİ-IAN MCDONALD

Farkındayım canlarım bu kitabı bitirmem hayli uzun sürdü ama emin olun bu sıkıcıklıkla yine iyi dayandım bu bayık kitabı okudum bitirdim.Evet anlıyacağınız üzere hiç beğenmedim Derviş Evi'ni oysa ki pek bi merak uyandırmıştı bende ama umduğum gibi çıkmadı maalesef o yüzden alında okuyun diyemeyeceğim sizlere.

 Kitabımız 2027 yılında İstanbul'da geçiyor ve Türkiye Avrupa Birliği'ne alınmış takdir edersiniz ki herşey süpersonik derecede teknolojik.Kitabın konusu bir Türk ve Kürt gencinin büyük icadı dünyayı değiştirmek üzeredir ve bı icat herkesin dikkatini çeker kimileri için bu bir fırsat kimileri için de bir çöküş olmuştur olay
lar bu eksen etrafında döner durur.

 İşte böyle okuyupta benim bile bir anlam veremediğim son derece saçma bir kitaptı açıkcası aldığım için pişman oldum da diyebilirim sevgili dostlar:/ Ama beni şaşırtan birşey var yazarın İstanbul konusun da son derece bilgi sahibi olduğudur onun dışında beni etkileyen başkada bir şey olmadı sevgili dostlar.

25 Temmuz 2011 Pazartesi

ATEŞBÖCEĞİ YOLU-KRISTIN HANNAH

Nasıl anlatsam ki size ATEŞBÖCEĞİ  YOLUNU arkadaşlık,dostluk,kardeşlik,yanlızlık,kader adına müthiş bir kitap ben çok geç okudum bu yüzden pişmanlık var ama şimdi de geç de olsun  iyi kş okumusum diyorum.


Kate ve Tully ikisi de yanlız ikisi de can dostu arayan kendi  içlerinde kaybolmuş iki ergen.Kate içine kapanık kitaplardan başka bir dünyası olmayan ama mutlu bir ailesi olan bir kız bu yönden çok şanslı aslına bakarsanız.Tully ise sorunlu bir geç kız annesinin onu küçük yaşlardan itibaren bir terk edip bir geri dönmesi yüzünden iç dünyası paramparça aslında ama o dışarıya karşı kendisini oldugundan daha güçlü  göstermesini çok iyi başarmakta bu yüzden de çok popüler bir kız.Tully ve annesi Ateşböceği Yoluna ilk taşındıklarında Kate içinden keşke onun gibi popüler bir arkadaşım olsa diye geçirdi  nerden bilebilirdi ki o anda isteğinin kabul olup ömür boyu sürecek bir dostluğa adım attıklarını...Tully bir gece kendisinden üst sınıfların verdiği partiye davet edilir ve orada tecavüze uğrar işte o gece Kate ile dostlukları başlar  ve ayrılık,ihanet,kıskançlık,fedakarlık gibi bir çok sınava tabii tutulur bu arkadaşlıkları ama sarsılsada yara almadan kaldıkları yerden devam ederler dostluklarına.

Tully Kate'in annesine verdiği sözü tutar ve çok başarılı bir muhabir ve televizyon programcısı olur Kate arkadaşını bu yolda yanlız bırakmamak adına bu işi yapmaya çalışır ama aslında içten içe istemez muhabir olmayı ve patronu Jhonny'e fena halde aşık olur zamanla aşkına karşılık bulur ve Kate kariyerinden vazgeçerek evlenir üç  tane çoçuğu olur Marah,Lucas ve Wıllıam çok mutlu bir ailesi vardır.Tully ise her geçen gün yükselmekte ama yanlızdır Kate dışında kimsesi yoktur zira annesi onu büyükannesinin ölümünden sonra redetmiştir.Hayatları bu şekilde sürüp gider bir sürü olaya gebe olurken Kate göğüs kanseri olduğunu ve son aşama oldugunu öğrenir ameliyat olur kemoterapi görür kaçınılmaz son bellidir aslında sadece geciktirmektir amaç ama geç de olsa Kate hayata gözlerini kapar....Jhonnyi,annesini,babasını çoçuklarını ve Tully'i yanlız bırakarak cennete gider..

Kate ölmüştür ama Tully onun yanında olduğunu bilir her anını yanında hisseder 30 yıldır dost olan arkadaşları aslında ölüm bile ayıramamıştır..İşte böyle sevgili dostlar Ateşböceği Yolu'nu ben çok sevdim ve etkilendim hepinizin okumasını öneririm.Öpüyorumm görüşürzzzzz..

19 Temmuz 2011 Salı

SON ZAMANLARDA NE OLDU NE BİTTİ??

Uzun zamandır yazmıyordum değil mi? evet evet yazmıyordum neden bilmem belki de bilgisayarı açmaya üşenmemdendir:)  neyse bugun hazır açmışken bişeyler yazayım son zamanlarda olanlardan bahsedeyim istedim azcıkın:)

Aslına bakarsanız pek fazla bişey olmadı sevgili arkidişler sadece geçen hafta bi telaşla Ankara'ya gittik bir hafta oradaydık sonra evimize geri döndük çok şükür(!) Ankara'ya gitmeden bir gün önce ben çok hastalanadım malum yeme problemim yüzünden artık iş büyüdü sevgili arkidişler ve ben kusmaya başladım ardından ishalde geldi (hayır bişey dokunmadı zaten dokunamazdı zira bişey yemediğim için neyse annemler gece yarısına kadar durduramadılar kalktık gittik hastahaneye serumlar bağlandı doktor konustu işin nereye gittiğinden bahsetti önemsemen gerekli dedi konuştuk ettik bende üzerine fazla düşeceğime dair söz verdim de beni serbest bıraktı evimize geldik.Ertesi günü  anneannem Ümre ziyareti yapacağı için gidip kendisini görmemiz gerekliydi bizimde vaktimiz kısıtlı oldugu için mecbur ben hasta oldugum halde yola çıktık neyse biraz daha iyiydim ama halsizlik ve bulantı devam etti durdu tabii bu olaydan sonra bızımkılerin üzzerimde ki baskısı son hızla arttı Ankara'ya gittiğimizde deilk bir kaç gün hiç birşey gözüm görmedi sonra bir sabah herkes uyurken yine istifra etmeye başlayınca korkudan ağlamaya başladım ve herkesle birlikte kahvaltı yaptım bir buçuk sene sonra ilk kez benim için ne büyük bir olay anlatamam size tekrar kahvaltı yapabilmiş olmak ne büyük mutluluktu tarif edemem o günün sevinci ile Anıtkabir'e ATA'ma gittik nasıl güzeldi nasıl duyguluydu anlatamam her köşesini içime çektim kokladım dokundum resim çekmenin serbest oldugu yerlerde resim çektim ama sizinde  bildiği gibi  müze içinde kiçoğu yerde yasaktı bu oysa ki sizlerle paylaşmak istediğim onca güzel şey vardı ki anlatamam özellikle herkesin hızla geçtiği benimse kendimi alamadığım Ata'mızın okuduğu kitapların,kendi yazdığı kitapların,ve tuttuğu notların,çizdiği satırların oradan ayrılamadım ama mecbur çıkmak zorundaydım.Ah o kitapların bir tanesine dokunmayı ne kadar çok isterdim size anlatamam eminim hepiniz isterdiniz bunu.Hee Ata'mın size benden birşey iletmemi istedi ''O MASMAVİ GÖZLERİ HEPİMİZİN ÜZERİNDE BUNU AKILLARINDAN KİMSE ÇIKARMASIN ''dedi. İstemeyerek de olsa Ata'mın huzurundan ayrıldık benim için en güzel geçirdiğim vakit Anıtkabir'de geçen zamandı zira onun haricinde başka bi yere de gitmedim zaten yengemin Moda Evi hariç orda da eve dönmemizden bir gün önce cep telefonumu çaldırdım :( yani her olumsuzluk buldu anlıycağınız arkidişler neyse sağlık olsun ne yapalım..

Artık evimdeyim ve çok mutluyum nedense evimden ayrılmak istemiyorum pek çok özlemişim yuvamı evim canım evim benimm:)) İşte arkidişler son zamanlarda olanlar bunlar.Hee kitap okumuyor muyum hahay şaşarım size eğer böyle bişey düşünüyorsanız:) tabii  ki okuyorum ama yazmıyorum sadece hepsi bu:)) Neyse canlarım hepinizi seviyorum kocaman öpüyorummm..