SAHİLDE KAFKA-HARUKİ MURAKAMİ

ORJİNAL ADI: UMİBE NO KAFUKA

YAZAN: HARUKİ MURAKAMİ

JAPONCA ASLINDAN ÇEVİREN: HÜSEYİN CAN ERKİN

YAYIN EVİ: DOĞAN KİTAP/5.BASIM Aralık 2011

Biliyorum biraz uzun sürdü Sahilde Kafka ile ayrılmam ama sevmediğim düşünülmesin sakın her gün muntazam şekilde tabii ki okumalarımı sürdürdüm fakat yorgunluktan biraz daha az okuyabildim sadece hepsi bu :) Neyse gelelim kitabımıza canlarım

Sahilde Kafka benim Murakami kitapların okuduğum 5.kitabı oldu ve geriye ZEMBEREK KUŞUNUN GÜNCESİ ve 1Q84 kaldı onlarıda bir Murakami bağımlısı olarak en kısa zamanda okuyacağımdan şüpheniz olmasın.(Gerçi ne kadar bağımlısı olsamda kendisinin adını doğru teleffuz edemiyorum bir türlü rezalet:) )Ay çenem düştü tamam tamam kitabıma geliyorum:)

Sahilde Kafka ile Kafka Tamura ikiside aynı kişi aslında ama herşey bir rüyadan oluştuğu için kendiside sonradan öğreniyor Sahilde Kafka ile aynı kişi olduğunu.Kafka Tamura 15 yaşına bastığında babasının ona söylediği bir kehanet ile lanetlenir.Nedir mi bu kehanet?Kafka Tamura 15 yaşına geldiğinde babasını öldürecek kendisini 4 yaşında terk eden annesi ve ablası ile birlikte olacaktır ve bu sadece bununla sınırlı kalmayacaktır.Tamura zaten evde babası ile hiç anlaşamamaktadır kendisini sevmediğini düşünmektedir bu yüzden 15 yaşına girdiği gün evden kaçmayı planlar bu planınada kendi kafasının içinde yarattığı karga adlı bir delikanlı yardım eder kehanetlerden bahseder durur.Nitekim Kafka Tamura 15 yaşına girdiği gün evden kaçar ve asıl hikaye buradan sonra başlar...

Takdir edersiniz ki buradan sonrasını anlatmaya hiç ama hiç niyetim yok canlarım nihahaha( Erol TAŞ gülüşü ) okuyun ve bundan sonrasında neler oluyormuş siz kendiniz öğrenin her seferinde diyorum Haruki MURAKAMİ okumayan kalmamalı.Anlatamıyorum neden olduğunu sanki sizlere ama okuyun kendiniz görün,kendiniz tadın ne demek istediğimi:))

ALTI ÇİZİLENLER:

''Yerine göre kader dediğimiz şey,dar bir yerde sürekli yönünü değiştirerek dönüp duran bir kum fırtınasına benzer.Sen deondan kurtulmak için ayağını bastığın yeri değiştirirsin.Bunun üzerine fırtına da sana ayak uydurmak için yönünü değiştirir.Bir kez daha bastığın yeri değiştirirsin.Tekrar tekrar,sanki şafaktan hemen önce ölüm tanrısıyla yapılan uğursuz bir dans gibi,aynı şey tekrarlanıp gider.Neden dersen,o fırtına uzaklardan çıkıp gelmiş herhangi bir şeyden farklıdır da ondan.O fırtına aslında sensindir.O yüzdn yapabileceğin tek şey,teslim olup ayağını dosdoğru fırtınanın içine daldırarak,gözlerini kum girmeyecek şekilde sımsıkı kapatıp adım adım fırtınanın içinden geçmektir.Orada,muhtemelen ne güneş ne de ay,hatta ne yön ne de zaman vardır.Orada,kemikleri bile parçalayacak kadar keskin beyaz kum tanecikleri gökyüzünde dans eder.''(Sayfa:10)

''Çevreme yüksek duvarlar örmüştüm;hiç kimsenin o duvarlardan içeri girmesine izin vermiyor,kendim de duvarların dışına çıkmamaya özen gösteriyordum.Böyle bir insandan kim hoşlanır ki?'' (Sayfa:15) (Benim için yazılmış sankı...)

''Yüreğin ,uzun yağmurlarla taşan ırmaklara döner.Yeryüzündeki tüm işaretler o selin altında kalmış,karanlık bir yerlere sürüklenmiştir.Yağmursa,o taşan ırmağın üzerine yağmaya devam eder.Böylesi sel manzaralarını televizyon haberlerinde her görüşünde aklına geliverir.''Evet,aynen böyle,benim yüreğim de böyle işte'' dersin '' (Sayfa:17)

''İnsan kaderini değil,kader insanı seçer./İnsan eksiklikleriyle değil güzellikleriyle daha büyük trajedilere sürüklenir.''(Sayfa:279)

''Aşk dediğin,dünyayı yeniden inşa etmek demektir.O yüzden insana herşeyi yaptırabilir.''(Sayfa:317)

''Neden birini sevmek aynı zamanda o insanı derinden yaralamakla aynı olsun ki?Yani eğer öyleyse,birini çok sevmenin ne anlamı var ki?''(Sayfa:560)