FRANZ KAFKA -MİLENA'YA MEKTUPLAR-

KİTABIN ADI:MİLENA'YA MEKTUPLAR

YAZAN:FRANZ KAFKA

ALMANCA ASLINDAN ÇEVİREN:ESEN TEZEL

TÜRÜ:MEKTUP

YAYINEVİ:CAN SANAT YAYINLARI

BASIM:16.BASIM MAYIS 2014

                                                  MİLENA'YA MEKTUPLAR

Güzel Milena ve Kafka 1919 yılının sonbaharında ortak dost ve tanıdıklardan oluşan ve  aralarında Milena'nın eşininde olduğu bir toplulukta bir araya gelirler ve Milena Kafka'ya eserlerini Çekçeye çevirmek istediğinden söz eder ve böylece o tutkulu hikaye başlamış olur...

İlk mektuplaşmaları Nisan 1920 de başlıyor Milena ile Kafka'nın ve o sırada Milena Ernst Pollak ile evli ve evliliği ne kadar sarsıntılarla dolu olsada evliliğin kutsallığına inancı tam..Kafka ise üçkez nişanlanmasına rağmen evliliğe pek sıcak bakmamakta.Ve evlilikten kaçışınada hastalığını sebep olarak göstermekte çünkü kendisi verem hastası tıpkı Milena gibi....

Milena ile Kafka 5 yıl boyunca mektuplaşıyorlar ve sadece üç kez (benim çıkarabildiğim kadarı ile yalnışım olabilir şimdiden özür dilerim.) görüşebiliyorlar..Mektuplaştıkları bu 5 yıl boyunca ortak konuları çeviriler,genel şeyler ve hastalıkları...İkisi de verem hastası olduğu için daha çok sağlık durumları hakkında dertleşiyorlar bu sürede tabi birbirlerine sık sık küsüyorlar özellikle Kafka hastalığının zayıflığının ve Milena'ya duyduğu aşkın etkisi ile daha çok küsmekte...

Fazla kitaptan bahsetmek istemiyorum sadece seveni,sevileni,savaş döneminde ki yoksulluğu,hastalığı her şeyi barındırıyor okumanızı öneririm

ALTI ÇİZİLENLER:

''Uyku en suçsuz varlıktır,uykusuz insansa en suçlu varlık...''(Sayfa:26)

''Ah şu harika insanlar!Ne kadar iyi ve asiller!Bense ne kadar kötüyüm! İçimi bir görebilselerdi! Söylesem,inanmazlar..''(Sayfa:27)

''Eğer içimde ki asıl duyguyu kastediyorsanız,o suskun ve eli kolu bağlı.''(Sayfa:35)

''Şeytanları tarafından işkence edilen insan farkında bile olmadan öcünü en yakınından alır..''(Sayfa:57)

''Üçüncü bir yolda ilerlemek istiyorum;sana ya da ona değil,yalnızlığa çıkan yolda.''(Sayfa:67)

''Sözlerinle gülüşün arasında bocalıyorum,sonra da sadece sözlerini duyuyorum;hem ayrıca benim özüm:korku.''(Sayfa:68)

''Kadınların fazla bir şeye ihtiyaçları yoktur.''(Sayfa:146)

''Kaybolmak mümkündü,olanaklar sonsuzdu ve insan hayattayken de ölebilirdi.''(Sayfa:151)

''Ne de olsa her son biraz gerçektir ve hiçlikten ayrılır,ama aynı şekilde,gerçek olandan da mümkün olduğunca uzak durur.''(Sayfa:237)

''Senin karşında bir ölçüde bağımsızım;bağımlılığım bütün sınırları aştığı için. Burada ''ya-ya da '' ikilemi fazla büyük. Ya benimsin ve o zaman her şey iyi y ada seni kaybederim, o zaman buna kötü bile denemez; hiçbir şey kalmaz ki geriye;kıskançlık,acı,korkaklık,hiçbir şey.Ve bir insana bu kadar bel bağlamak süphesiz rezillik ve işte o yüzden,bunun temellerine dair bir korkuda çörekleniyor içime;ama bu senden kaynaklanan değil,böylesine bel bağlamaya cesaret etmekle ilgili bir korku.''(Sayfa:247)


Yeter  mi okuma listenize eklemeniz için bence yeterli umarım etkili olmuştur vakit ayırdığınız için teşekkür ederim bir yalnışım,eksiğim olduysa kusura bakmayın canlarımm :)))