HAYAL..

Bilenler bilir ben üniversiteyi canım ağabeyim ve arkadaşları sayesinde Bandırma'da okudum neden onun sayesinde mi?Çünkü oda orda okumuştu üniversiteyi ve çok çok sevmişlerdi bende gidipgeldiğim için aşinaydım Bandırma'ya tanıyordum,biliyordum bu küçük sevimli şehri ama orada okuduğum zaman bu kadar çok seveceğim aklıma bile gelmezdi.

Kaldı ki ben Bandırma'yı,evimi,arkadaşlarımı,okulumu,o güzel meydanı çok sevdim ve okulum bitince de oradan ayrılmak çok zor geldi bana ama mecburen ayrılmak zorunda kaldım ve evime döndüm tabi ki adaptasyon sorunu yaşadım buraya gelince ama alıştım..Arkadaşlarımızla olan bağımız hiçbir zaman kopmadı hiç ayrılmadık birbirimizden aksine üniversite bitince genelde ayrı şehirlerde olanlar bi süre sonra görüşemez olurlar ya bizim ki böyle olmadı seyrek deolsa görüşüyoruz ama araya hiçbir soğukluk mesafe girmeden birisinin hayatında önemli bi gelişme mi olmuş hemencecik illa ki kim müsaitse hemen diğerlerine bildirir öteki de kırılmaz vay efenim neden benden önce sen söyledin diye:) birimiz diğerinin yanına mı gidecek hemen herkese haber verilir toplaşılıp itinayla baskın verilir diğerine:) benim şuan gidip kapılarını çalıp 'ben geldim' diyebileceğim evlerinde bana ait odaları olan farklı şehirlerde okadar çok arkadaşım var ki bu benim için ayrı bir mutluluk kaynağı..(Aynı şey onlar içinde geçerli tabii benim evimde de onlariçin her zaman hep yer var)Ama tabii bu şehirlerden iki tanesi benim için çok özel birisi Bandırma burda okuduğum  ve genelde arkadaşlarımın hepsi orada oldugu için.Diğeri de Çanakkale ev arkadaşım oralı olduğu için o kadar çok sık gidip geliyorum ki oraya artık bende yarı Çanakkale'li sayılırım:)

Geçen akşam yine Bandırma da yaşayan canım arkadaşım Mervem ile telefonda konuştuk yeni evlerine taşınacaklar onun telaşı hepimizi sardı onun için heyecanlı heyecanlı konuşuyorduk.Canım  arkadaşım iş aradığımı bildiği için son durumları sordu ama ben maalesef bir gelişme olmadığını söyleyince üzüldü tabii ister istemez hemen 'kızım dedi bizim patron yeni yer açıyor bizim meslekle ilgili konuşalım seni buraya alalım' dedı hay demez olaydı :) ben de 'yawrum dedım evdekiler bıraksalar ben ayaklarım bi yerlerime vura vura koşa koşa gelirim ne diyosu sen' dedim 'izin vermezler mi?' dedi Mervem 'bilmem ki' dedim ama olmaz gibi bence  neyse biz böyle olurdu olmazdı konustuk durduk tabıı bu konuşmalar geçtikten sonra dünden oraya yerleşmeye razı olan ben kaç gündür bu hayalle  yatıp bu hayalle kalkıyorum işte evimi şöyle döşerim yeniden şunu yaparım bunu ederim  hatta oda(!!) bana  yakın olur herşey daha güzel olur böyle hayallere kaptırdım gittim yani anlıyacağınız arkadaşlar ama bana kalırsa olmaz bir hayal bu neden mi?Çünkü sevgili annem arka arkaya iki çocuğunu da Bandırma'da okutmaktan şikayetçi  ki bunda benim okulumun ilk yılının ilk döneminde benimle birlikte kalması ve orda çok sıkılması sebep o yüzden ben olmaz gözü ile bakıyorum hem babam da benden ayrılmak istemez yani anlıycağınız en olmayacak şeye taktım bu ara kafayı yine..

Ama ne yapıyım benim hayatımın en güzel günleri orada geçti ve en değer verdiğim sevdiğim arkadaşlarım oradalar sırf onlar içinde değil oraya tekrar yerleşmek isteyişim çok güzeldir Bandırma sakindir geçim daha kolaydır nebiliym ben seviyorum orayı işte istiyorum çok istiyorum ama biliyorum ki olmaz o yüzden fazla kaptırmamam gerek ama gelin görün ki biraz önce yine bu deli kızla konuştum telde müsait oldugumda konuscaz buraya yerleşme işini heralde devreye Ercan babam ve sevgili eniştemi sokacağız belki  onlar hallederler ne dersiniz;?Bizde plan çok aslında bakalım otrup esaslıca konuşup öyle devreye birilerini sokup belki olmazı oldururuz ama tabii düşük ihtimalle.Neyse sevgili dostlar dua edin de bari bu isteğim olsun ..(hee bu arada daha evdekilerin bu düşüncemden haberleri yok şşş sakın sizde söylemeyin şimdlik olurmu?)