BABAM'A

Bu dünya da adam gibi adam kim diye sorarlarsa eğer bana şüphesiz ki ben de herkes gibi''BABAM!'' derim...Adam gibi adamdır benim babam! Baba gibi babadır benim babam!

Genel de şöyle bir ayrım vardır kız çocuklar babacı,erkek çocuklar anneci olur derler.Sanırım bizim aile için bu ayrım gerçekten doğru çünkü ben babama daha da bir düşkünümdür.Nasıl anlatmalıyım ki ona karşı olan sevgimi,saygımı,minnetimi sanırım anlatamam.Çünkü dünya da ki ya da en azından benim kelime haznemde biriltirdiklerim arasından yeterli olan kelimeleri bir araya getirip de bir cümle oluşturamam.

Çok zor zamanlar geçirdim ben tarifi imkansız..Ben o çukurlardan çıkmaya çalışırken bütün ailem perişan oldu özellikle babam kahroldu gördüm,yaşadım.Ve bunu ona yaşattığım için ben kendimi hiç bir zaman bağışlamadım,bağışlayamam...

Benim babam pamuk gibidir,çok sevimlidir dilinden ''kuzum,boncuğum,güzelim,birtanem'' gibi sözcükler eksik olmaz sadece bana karşı da değil herkese karşı o yüzden çok sevilir benim babam nereye gitse hatta çalıştığım yere bir kaç gün gelmese bizim kızlar ''Necati amcamız neden gelmiyor?'' diye başımın etini yerler.Benden çok onu severler hatta:) Bugüne kadar doğru dürüs bir şeyime de karışmışlığı yoktur bana güvenir yanlış yapmayacağımı bilir.Bu bana hem tarif edemeyeceğim bir gurur hem de bir korku verir.Çünkü onun bu güvenini sarsacağımdan korkarım yanlış yapmaktan çekinirim ve adımlarımı ona göre daha dikkatli atmaya çalışırım.Onu öyle çok seviyorum ki bir şey olur diye zaman zaman düşündüğüm de aklımı kaçıracak gibi oluyorum,dayanamıyorum...

Hatta bundan bir kaç ay önce şirkette çok sevdiğim Ece ablacığım babasını kaybetti kızlar benim de babama ne kadar düşkün olduğumu bildikleri için ilk başta söyleyemediler fakat sonra alıştıra alıştıra da olsa söylediler ki tahminleri gibi oldu babama sarılıp sarılıp ağladım hala da Ece ablam babasından bahsetse onu ne kadar özlediğini anlatsa ağlamaya başlar karşımda onu öyle görünce ben de dayanamam ve başlarım onunla birlikte ağlamaya.Geçenler de sohbet ettiğimiz de ''Dayanamıyorum Seda nefes alamadığımı hissediyorum sanki yüreğimin orta yerine biri bir taş koymuş arada bir kaldırıyor nefes almama izin veriyor ama hemen geri tüm ağırlığı ile bırakıveriyor öylece kalıyorum ne yapacağımı bilemiyorum'' dedi.Ne yapacağımı ne söyleyeceğimi şaşırdım gerçekten çok zor..Allah hepsine uzun ömür versin..

Bu yazıyı yazmak istememin sebebi bu gün benim için en değerli olan varlığın doğum günü olması..Allah'ıma o kadar şükrediyorum ki benim babam olduğu için,o kadar minnettarım ki tahmin edemezsiniz.Benim nefes alma sebebim,canım,herşeyim,babam benim...

Mevlam seni bütün kötülüklerden,hastalıklardan,kazalardan,belalardan korusun hep huzurlu,hep mutlu ol.Senin var olduğunu arkamda dimdik bir çınar gibi durduğunu bilmek öyle huzur verici,öyle güvenli ki bu duyguyu hiçbir şeye değişmem,değişemem...Allah'ım seni başımızdan eksik etmesin.İyi ki bizim babamızsın.İyi ki doğdun , iyi ki varsın babam...

                                                                                                        SENİ ÇOK SEVİYORUM....