LÜTFEN ANNEME İYİ BAK-KYUNG-SOOK SHİN

Ay nasıl desem ne etsem de size anlatsam ben bu kitabı bilemem ki...Hele kitabın son bitiş cümlesi yok mu??... Anneliğin ne demek olduğunu,nasıl özveri istediğini,nasıl kutsal olduğunu bir kez daha yüzümüze vuruyor aslında bu kitap.Şuan öyle karmakarışık duygular içindeyim ki anlatamama anneciğimin yanımda ve sağlıklı olmasından dolayı duydugum mutlulugu bılemezsiniz bu kitabı okurken hep aklımda ''ya anneme bir şey olursa'' düşüncesini atamadım bir türlü ve bol bol hem kendi annem hem de başkalarının anneleri için dua ettim.Allah'ım onları korusun ve başımızdan eksik etmesin...

 Kitabımız ailesi için herşeyini feda etmiş,çocuklarına kendisini adamış,onlar için gece demeden gündüz demeden,kar demeden soğuk demeden durmadan çalışıp çabalayan taşralı bir anneyi ve onun ailesi arasında ki kopukluğu anlatıyor.Aile birbirinden o kadar kopuk ki aslında annelerinin okuma yazma bilmediğini bile o kaybolduktan sonra anlıyorlar,anneleri ile birlikte yapmak istedikleri doğru düzgün bir hayalleri yok bir düşünceleri bile yok akıllarında.Çocukken anneleri onlara ne kadar özverili davrandıysa onlarda büyüdükçe annelerinden ve yaşadıkları yerden uzaklaşmışlar.Anne ve babalarının birgün Seoul'e onları ziyarete gelirlerken trene binerken babalarının dikkatsizliği ve sürekli karısını geride bırakıp yürümesi yüzünden kadıncağız trene binemiyor ve bir yol bir  iz bilemeden ortadan kayboluyor sırra kadem basıyor.İşte ailenin hem kendileri hem de birbirleri ile hesaplaşmaları,pişmanlıkları,üzüntüleri debu şekilde başlıyor..Ne yaptılarsa annelerini bulamıyorlar bir türlü ve hayatları da artık eskisi gibi değil üstelik nasıl olsun ki onlar için bu hayatta herşeyini feda etmiş olan kadını kaybetmişler bir kere üstelik ölü de değil o bir kayıp!

Kayıplar bana göre her zaman daha korkutucudur çünkü öldü mü? Hayatta mı? Kimler ile   birlikte?Acababirgün çıkıp gelecek mi?Diye kendinizi bu sorularla yer durursunuz ölmüş olması bir yerde daha iyidir çünkü en azından akibetinin ne olduğunu bilirsiniz ziyaret edebileceğiniz bir yeri vardır en azından ama ya kayıplar,kayıplar öyle mi?....Anlıyacağınız bu kitap beni öyle çok etkiledi ki istemeden yapmış olduğum hatalarımı artık yapmayacağım çünkü  yarın veya şuan ne olacağımız belli değil o yüzden anneme yada babama karşı ''keşke yapmasaydım'' diyeceğim herhangi  bir hata daha yapmak istemiyorum..Bence okumalısınız eminim ki benim hissettiklerimi sizlerde hissedeceksiniz...

 '' İnsan ancak başına bir şey geldikten sonra,özellikle de kötü birşey geldikten sonra geriye dönüp ne yaptığını düşünür.İşte öyle  anlarda,keşke öyle yapmasaydım diyebilir.''

 ''Bir anne ile kızı ya birbirini çok iyi tanır ya da birbirine yabancıdır..''