YETERSİZ SEDA!

Bazı zamanlar olur ki kendimi çok yetersiz hissederim yetersiz ve vasıfsız.Özellikle işim de bu çok başıma gelir ben ne kadar çok çabalasam da,birşeyleri yapabilmek için,daha çabuk öğrenebilmek için kendimi harcasamda yine de böyle hissederim ve işin kötüsü de sanki gerçekten böyle bir durumun olduğunu etrafımdan da hissetmemdir(belki de bu fazla hasas olmamın, iş konusunda çok titizleniyor oluşum yada sabırsız olmamdan kaynaklanıyor olabilir)

Şuan çalıştığım iş yerimi ve arkadaşlarımı gerçekten çok seviyorum (keten kumaş üreticisiyiz biz üstelik en tanınan firmalardan da birisiyiz) ama maalesef yapmış olduğum işten pek memnun değilim hem yönetici asistanlığı hem de müşteri temsilciliği yapıyorum biliyorum ikisini bir arada söyleyince ağıza dolu dolu geliyor ama aslında hiç de öyle değil..Ben bu işte geri planda olmayı kumaşın üretimine bir katkımın olmasını istiyorum onu müşterilere pazarlamak istemiyorum kaldı ki benim yüzüm zaten çok yumuşaktır zor ikna ederim karşı tarafı hele ki bu tekstil sektöründe olunca benim için daha da zor oluyor çünkü bu sektörde çalışanlarınız bilirler karşı tarafı ikna etmek,beğendirmek,kabul ettirmek zordur.Konfeksiyon üreticileri değil ev teksilcileri olsa belki işiniz bir nebze de olsa kolaylaşır çünkü onlar olanla yetinmek zorundadır tamam belki sizi zıvanadan çıkartabilirler ama neticede size gebe oldukları için sunduğunuz ürünü almak zorundadırlar çünkü ihityaçları vardır ve kaliteli ürün almak isterler.Yani anlayacağınız ben müşterilerle uğraşmayı sevmiyorum çünkü insanları birşeylere ikna etmekten hoşlanmıyorum.

Bundan bir sene önce ayrılmış idim ben şuan çalıştığım şirketen ben normalde ithalat-ihracat mezunuyum ve ille de kendi işim diye tuturduğum için ve kendimi değersiz hissettiğim için bir süre eğitimini aldığım alanda çalıştım ama bana göre olmadığını anlayınca ayrıldım ve bir süre işsiz aldım bu süre zarfında şirketimden çağırdılar bir çok kez ama ben başlamadım.Son bir kez daha çağırıldım ve bu sefer bir arkadaşımın yerine o gittikten sonra geçebileceğim söylendi benim de istediğim yer bu bölümdü aslında çünkü kendimi daha işe yarar ve üretken hissedeceğim bir yer onun için başladım çok da memnunum tekrar eski şirketime kavuştuğum için.

Dün ise çok yakın olduğum arkadaşım depoya imalat müdürmüz'ün yanına geçeceiğini öğrendik ve şaşırdık aslında arkadaşımın da geçmeyi en son istediği yerdi orası çünkü kendisinden epeyce şikayetçi birde onunla burun buruna olmak istemiyordu nitekim firma sahibimiz en son sözü söyledi ''yoğunluk azalana kadar orada bulun'' bundan sonra bizim de artık yapacak birşeyimiz kalmadı takdir edersiniz.Şimdi diyeceksiniz ki sıkıntın ne?Sıkıntım şu ki keşke beni isteselerdi keşke ben geçebiliseydim ama maalesef olmadı...Bugün arkadaşım depoya taşınacak iki taraflı çalışacak yani aslında değişen birşey olmayacak sadece bir masası da orada olacak.Benim demek istediğim aynı işi ben de yürütebiliyorum fakat tercih edilmiyorum neden? Nedenini çözemedim,bilmiyorum tek beklentim yazın arkadaşımın kendi mesleğini yapmak üzere ayrılırsa eğer benim onun yerine geçmekte.Şimdi buda onun yerinde gözüm var gitmesini çok istiyorum şeklinde algılanabilir ama böyle değil çünkü zaten bir şekilde ikimiz de aynı işi yapıyoruz burada sadece arkadaşım üniversiteyi burayla birlikte yürüttüğü için bu kadar çok emek harcamışken karşılığını alsın istiyorum o kadar kaldı ki oda aynısını istiyor ve artık bu işi yapmak istemiyor..

Neyse çok uzattım sanırım neticede anlatmak istediklerim gayet açık bence işin mutfağında olmak istiyorum sadece o kadar kendimi yetersiz hissetmek istemiyorum,faydalı hissetmek ve bir şeylerde katkım olsun istiyorum o kadar.Belki bu şekilde de vardır ama ben o şekilde daha çok olacağını hissediyorum...